29 Eylül 2010 Çarşamba

time is killing me

saat sabah'ın 4'ü. hep bu saatlerde bişiler atıyorum buraya dimi..neyse..oturuyorum işte boş boş..zamanı öldürüyorum,zaman da beni...yasemin kokusu geliyor burnuma sigaranın isini sıyırmış.ne güzeldir yasemin kokusu hem dinlendirir hem mutlu eder.. eskiden daha bi mutlu olduğumu anımsıyorum.. daha eğlenceli,daha canlı,daha konuşkan,daha enerjik..hep diyorum ya hayat yordun beni diye..gerçekten yorulmuşum şu gencecik yaşımda. anneme bakıyorum atom karınca gibi..bi orda bi burda.durdurak bilmiyor.(maşallah güzel anneme) onun yaşına geldiğimde huzur evinde aksi bir kadın olacağımı görüyorum..annem gibi olmak her kadı kızının harcı değil gerçekten.sabır,sevgi,şefkat,merhamet,çalışmak,insanlara uyumlu olmak.. şunlardan biri bile tam değilken ben de nasıl onun gibi olabilmenin hayalini kurarım ki..neyse.. yasemin sıkalım odamın her yerine..biraz daha mutluluk istiyorum..içim dolup dolup taşıyor.kendimi zor tutuyorum yağmurlarımı yağdırmamak için..düşünüyorum da nasıl bu duruma geldiğimi,ben bile bulamıyorum..dedim ya hayat yordun beni..ben zamanı öldürürken,o beni diriltip diriltip öldürmeye devam ediyor..son zamanlarda sinirli ve agresifliğimin sebebi bile yok..sadece insanlara tahamül edemiyorum artık. fazla geliyorlar bana...off uzun zaman olmuştu böyle yazmayalı da..yazarken bile kendime kızıyorum ama böyle yazmazsam düzelemeyeceğimi de biliyorum. her zaman derim herkes kendisinin doktorudur diye. önce kendimizi hasta ederiz yaşadıklarımızla,düşüncelerimizle sonra yine aynı yöntemle ilaç oluruz kendimize,reçetimizi kendimiz yazar,kendimiz bozarız..ahh ruh eczanesindeki ruhi bey bakar mısınız?ordan 3-5 kutu unutturucu haplardan lütfen.evet nakit ödeyeceğim..kafamdakiler sizde kalabilir,nasılsa ben yenilerini yaratırım...artık hiç bişeyden etkilenmiyor olmam normal mi?ne duygu ne anı ne başka bişi..bomboş geliyor herşey...hayır isyan ediyorum buna..ben böyle değildim..böyle olmak istemiyordum,kim aldıysa geri versin beni..ben olmadan yaşayamıyorum..

Hiç yorum yok: