21 Eylül 2011 Çarşamba

tükenmişliğin tam ortasında

büyümeseydik hiç hep çocuk kalsaydık..

tam bir bunalımlı ergen girişi oldu bu değil mi?varsın olsun hiçbir yerimde değil... kara,kapra bir kuyunun içinde gibiyim.sağa git aynı sola git aynı,aşşağısı yukarısı hep aynı... ayçiçeği gibi boynu bükük güneşi bekler oldum da haberin yok heyhat...
hep bir yarış halinde olduk.doğduk büyüdük okula başladık.dersler sınavlar.ilkokul ortaokul lise üniversite sınav da sınav.ee yarış bitti şimdi nolcak derken sudan çıkmış balığa döndük...
tükenmişliğin tam ortasında bir yerlerde dirilmeyi bekleyen mumya,kraliçe,tanrıça belki de sadece bir insan olduğunun farkına varılmasını bekleyen küçük bir kız çocuğu..

2 yorum:

Adsız dedi ki...

sakin ol kız çocuğu o kadar kolay değil oyle... ;)

Mia Wallace dedi ki...

hayır haklısın keşke çocuk kalsaydım! kendi adıma..