değirmendeki masal perisi

zaman düşer ellerimden yere
oradan tahta boşa
saatler çalışır izinsiz
hep bir sonraya


hep diyorum zaman ben istesemde istemesemde gidiyor işte.nereye gittiğini,niye gittiğini söylemeden...birileri dışarılarda,eğlence mekanlarında eğleniyor,kimileri sıcak evlerinde huzurlu bir şekilde muhabbet ediyor,kimileri tv izliyor,belki birileri ayrılıyor birileri yeni bir ilişkiye başlıyor,kardeşim pc başında oyun oynuyor,annem uyuyor,babam kediyi seviyor..bende işte oturuyorum.. yapıcak başka birşey de yok zaten..ne kadar zorlasam da,ne kadar düşünsemde,ne kadar istesem de bişeylerin yoluna gireceği yok... karmadır,auradır bokdur püsürdür iyi düşün iyi olsun geyikleride fasofisodur yani yemeyin bunları..ben yemek istedim ama boğazımda kaldı..nefes aldırmadı geri tükürdüm..en boktanı da 5 sene kıçından ter ata ata yaşadığın hayatın bir anda saçma sapan bir durumdan akıbetinin belli olmaması..koyuyor lan işte.. bunu daha nasıl söyleyebilirim ki..azıma sıçıldı lan, yaşlandım amk neye yaradı ? bi sike yaramadı..öyle işte bi anda öle bir hayatın hiç olmamış gibi gelmeye başlar...hafızan kendi kendine format atar..güncelleştirme yapmayı unutmuş bilgi sistemin de çökmeye yüz tutmuştur. ne izlediğin filmler ne dinlediğin şarkılar iyi hissetmeni sağlamamaya başlar..her kafadan bir ses çıkar,neyin var diye sorarlar..bakarsın öle bön bön amk anlatsam nolcak anlatmasam nolcak dersin...yine de değer verdiğin kişilerdir ucundan azcık anlatırsın..ama sanki götüne takmıomuş gibi..o an aslında dokunsalar ağlıcaksındır,için kan ağlıyodur ama naparsın o üzülmesin bu üzülmesin diye yüzüne sahte bir gülücük koyup bakarsın etrafa ıslak gözlerle.soranlara yok ya yeni uyandım,yok ya bişey gözüme bişi kaçtı,kaşındı,kıl girdi ebesinin amısı oldu felan feşmekan bissürü yalan uyduruverirsin..bi bakmışsın bir şizofren hayat yaşamaya başlamışsın. kendi içinde başka,insanlar yanında başka yaşayan..hergün yalvarırsın içten içe alın lan beynimi,düşüncelerimi,ruhumu..hissetmeyim,duymayım dersin...sabahlara kadar oturursun,bütün gün uyursun..gün ışığı anlamını yitirmiş olur..geceler daha bi dost olur..ahh şu anda bir kadeh şarap olsaydı nasılda güzel olurdu.bülent baba yine de oynar mısın benimle? diyor..yine de oynuyorum hayat işte seninle.ne yaparsan yap bu oyundan diskalifiye edemiyosun işte..yada ben attıramıyorum işte kendimi ama dahil de olamıyorum..ilginç bir durum dimi..atsan atılmıyor satsan satılmıyor...ben böyle hayatın mehtabını s2eim lan diyosun,diyosun da ne s2ime yarıyor anca diyosun işte. laf var icraat yok.neyinle s2cen lan dediklerinde abi ödünç versen seninkiyle iş görsem diyemiyosun işte..


bir yel değirmeni içinde öğütülsem
don kişot gelse beni kurtarsa
ordan kaleden rapunzele gitsek bir beş çayı içsek
sonra 7cücelerle pamuğa gitsek..ee o da anane olmuş hayırlı olsuna gitmek gerek..
sonra ben kırmızı başlığımı takıp ormanda kurtla piknik yapsam..o sırada mantarı fazla kaçırmış olsak,iyi bir çocuk olduğumuzdan değil mantardan şirinleri görsek..sonra candydeki anthony gelip götürse beni alp dağlarına orda heidinin dedesinin evinde uyusak..masalın sonu olmasa ve kutup ayısı beni bulamasa daha iyi olmaz mıydı?...


ve sen ben, değirmenlere karşı bile bile birer yitik savaşçı
akarız dereler gibi denizlere
belki de en güzeli böyle